بررسی مولکولی بتالاکتامازهای PER، VEB، SHV و TEM در سویه‌های پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه ‌های زخم در دو بیمارستان تهران به روش PCR

زمینه و اهداف: بتالاکتامازهای کلاس A از جمله SHV، TEM، PER و VEB از مهمترین عوامل ایجاد مقاومت در باکتری های گرم منفی از جمله Pseudomonas aeruginosa به حساب می‌آیند. آنزیم PER وVEB به دلیل فعالیت بتالاکتامازی وسیع‌الطیف (ESBL) و ایجاد مقاومت بالا نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در این باکتری اهمیت کلینیکی قابل توجهی داشته و تاکنون مطالعه ای در ارتباط با وجود و چگونگی این آنزیم ها در ایران انجام نشده است. لذا در این تحقیق فراوانی ژن های بتالاکتاماز PER، VEB، SHV و TEM در سویه‌های P. aeruginosa جدا شده از عفونت های زخم در دو بیمارستان تهران مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: تعداد 100 سویه باکتری پسودوموناس آئروژینوزا از نمونه های زخم از دو بیمارستان دانشگاهی در تهران در طی یک سال جمع آوری شدند. حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ های ایزوله شده به روش انتشار در آگار (Kirby-Bauer) نسبت به آنتی‌بیوتیک های سفتیزوکسیم، آمیکاسین، جنتامیسین، سیپروفلوکساسین، پیپراسیلین، پیپراسیلین-تازوباکتام، سفتریاکسون، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و ایمی‌پنم تعیین گردید. سپس MIC این سویه‌ ها نسبت به سفتازیدیم و ایمی‌پنم به روش CLSI) Microbroth dilution ) بررسی شد. سویه‌ های دارای mg/ml MICCAZ³16 جهت PCR ژن های بتالاکتاماز SHV، TEM، PER و VEB مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: از 100 سویه مورد بررسی 6 سویه دارای MICIMP³4 بودند. نتایج آنتی‌بیوگرام نشان داد که 42% از سویه ‌ها به سفتازیدیم مقاوم بوده و 46% از سویه‌ها دارای MICCAZ³16 بودند. با توجه به آزمون PCR از میان 46 سویه دارای MICCAZ³16 به ترتیب 28%، 11%، 13% و 11% دارای ژن های بتالاکتاماز SHV، TEM، PER و VEB بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این بررسی ایمی‌پنم موثرترین دارو برعلیه سویه های P. aeruginosa جدا شده ازعفونت های زخم می‌باشد. از میان 4 ژن بتالاکتاماز مورد بررسی بیشترین میزان مربوط به SHV بوده و فراوانی ژن بتالاکتاماز PER و VEB نیز قابل توجه می باشد. لازم به ذکر است که این نتایج برای اولین بار در ایران گزارش می شود.